#2 Marzenia się spełniają... NAPRAWDĘ!

           ...Mam dziwne przeczucie. Sama nie wiem, nie umiem tego nazwać. Wiem, że teraz powinnam być w domu jakby coś mnie tam ciągnęło.
Zrywam się z miejsca w którym leżałam, łapie książkę i biegnę jak najszybciej do domu. Otwieram drzwi i krzyczę:
-Wróciłam! -nic, żadnej odpowiedzi.
-Hej, Charlie! -specialnie tak zawołałam bo moja siostra nienawidzi jak mówię do niej Charlie. I znów żadnej odpowiedzi. Super moja kochana siostra wyszła z domu i nawet nie zamknęła drzwi. No ale to teraz nie jest przecież ważne! Wbiegam po schodach na piętro do mojego pokoju i....TAK! Widzę cudowną sowę Płomykówkę na moim parapecie od zewnątrz. Stoję jak słup soli na środku mojego pokoju i wpatruję się w ptaka. Nie wiem co robić. Podejść i otworzyć okno? A co jeśli to tylko przywidzenie? Odkąd poznałam serię "Harry Potter" często mam tego typu zwidy...
         Postanawiam jednak podejść i otworzyć okno.
 Dobra... otworzyłam okno, sowa siedzi dalej. Wystawiam drżącą z podniecenia rękę w stronę sowy, a ona siada na mojej dłoni. Wyjmuję z jej dzioba kopertę.
-Nie wierzę... to nie może być prawda! -mówię na głos sama do siebie wyjmując list z koperty na której odciśnięto godło Hogwartu- szkoły moich marzeń.

            HOGWART
               SZKOŁA
MAGII I CZARODZIEJSTWA                                                       
~~~~~~~~~~~~~~~~~~                              
Dyrektor: Minerva McGonagall

   Szanowna Panno Turner,
Mamy przyjemność poinformowania Pani,
że została Pani przyjęta
do Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart.
Dołączamy listę niezbędnych książek i
wyposażenia. Rok szkolny rozpoczyna się
1 września. Oczekujemy pańskiej sowy nie
później niż 31 lipca.

Z wyrazami szacunku,

                               Minerva McGonagall
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

             Siedzę na moim łóżku. Sowa cicho pochukuje siedząc obok mnie.
-Właśnie.dostałam.list.z.HOGWARTU! Dobra opanuj się... to tylko list z HOGWARTU...Nie co ja gadam... to przecież sen... to tylko sen.. często masz takie sny, okej jest źle, bardzo źle Felicity! Zaczynasz gadać już sama do siebie! -gadam tak sama ze sobą jeszcze jakąś godzinę no i w końcu dociera do mnie, że to się stało naprawdę. Napisałam krótką i zwięzłą odpowiedź i przywiązałam do sówki, a ona odleciała.
                 Teraz dopiero zaczynam się nad tym powaźnie zastanawiać. Bo przecież 1. Z kąd mam wziąć galeony,knuty i sykle na zakup potrzebnych rzeczy 2.Jak wytłumaczyć moim mugolskim zanajomym (czyt.nauczycielom) moje nagłe zniknięcie 3.A przede wszystkim jak wytłumaczyć rodzinie, że wyjeżdżam do szkoły dla czarodziejów i czarownic, gdzie będę się uczyła transmutacji, zaklęć, eliksirów itp. ?!?!?!
...